Przejdź do zawartości Ile dni do matury?KontaktMoje kontoKoszyk Kursy WideoKursy E-bookKorepetycjeFiszkiNotatki i ZadaniaO NasBlog Pokaż większy obrazek Motyw miłości w literaturze Miłość to jeden z najpopularniejszych tematów w literaturze. Różne realizacje tego motywu znajdziemy w utworach niemal każdej epoki. W dzisiejszym artykule podpowiadamy, jakie utwory warto przywołać, jeśli motyw miłości pojawi się na maturze. Mitologia W mitologii greckiej Eros, bóg miłości i namiętności, jest przedstawiany jako piękny młodzieniec z łukiem i strzałą. Kiedy strzała dosięgała dwojga ludzi, zakochiwali się w sobie bez pamięci. Według jednej z licznych wersji mitu, bóg ten miał wyłonić się z Chaosu i stać się potężną siłą, dzięki której świat może istnieć. Warto pamiętać, że odpowiednikiem Erosa w mitologii rzymskiej jest Amor. Jakie jeszcze mity warto przywołać na maturze? Na pewno ten o Orfeuszu i Eurydyce. Mamy tu do czynienia z motywem miłości, która jest silniejsza od śmierci. Orfeusz to uzdolniony muzyk i poeta. Kiedy jego ukochana umiera, śpiewak schodzi do krainy Hadesa, aby uwolnić ukochaną. Bóg zmarłych jest oczarowany muzyką Orfeusza do tego stopnia, że pozwala mężczyźnie zabrać ukochaną, ale stawia warunek. Orfeusz nie może spojrzeć na Eurydykę aż do chwili opuszczenia krainy zmarłych. Niestety, śpiewak nie dotrzymuje danego słowa, spogląda na ukochaną i tym samym traci ją na zawsze. W mitologii znajdziemy również inne realizacje motywu miłości. Jak choćby — miłość Prometeusza do ludzi. Bóg ten stworzył człowieka z gliny i łez, a następnie podarował im ogień. Za to spotkała go straszliwa kara. Na rozkaz Zeusa został przywiązany do skały, a jego wątroba była przez całą wieczność wyjadana przez sępa. Biblia Pieśń nad pieśniami to poemat liryczny o miłości Oblubieńca i Oblubienicy. Utwór ten można odczytywać dosłownie, jako wyznanie miłosne kobiety i mężczyzny. Biorąc pod uwagę, że utwór pojawia się w Biblii, ważniejsza wydaje sięjednak interpretacja metaforyczna, w której Oblubieniec to Bóg, a Oblubienica to ludzkość lub Kościół. Przychylając się do takiej interpretacji, należy uznać, że Pieśń nad pieśniami to alegoryczna opowieść o miłości Boga do człowieka i wspólnoty, jaką jest Kościół. Dzieje Tristana i Izoldy Tristan i Izolda to celtycka legenda, spisana w pełnej wersji przez Josepha Bédiera. Tristan, siostrzeniec i wasyl króla Kornwalii, ma za zadanie odnaleźć Izoldę Jasnowłosą, aby król Marek mógł ją poślubić. Niestety, podczas podróży powrotnej, Izolda i Tristan wypijają napój miłosny, który matka przygotowała dla króla i jego przyszłej małżonki. Rycerz i dziewczyna zakochują się w sobie. Jest to jednak miłość fatalna i niszcząca, ponieważ oznacza złamanie ślubów rycerskich (Tristan) i małżeńskich (Izolda). Kochankowie spotykają się potajemnie, o czym dowiaduje się król Marek. Kiedy jednak odnajduje parę rozdzieloną nagim mieczem, pozwala im wrócić. Tristan poślubia Izoldę o Białych Dłoniach, a Izolda Jasnowłosa wraca do króla Marka. Rozdzielenie nieszczęśliwych kochanków nie pomaga. Kiedy rycerz w bitwie zostaje zraniony zatrutą lancą, prosi przyjaciela o to, by mógł jeszcze raz zobaczyć ukochaną. Niestety, w wyniku kłamstwa zazdrosnej żony, rycerz umiera, myśląc, że Izoldy nie ma na statku, którym wracał jego przyjaciel. Zrozpaczona Izolda również umiera. Na grobie Tristana wyrasta krzak głogu, który łączy się z grobem Izoldy. Krzew ten staje się symbolem wiecznej miłości. Cykl Sonety do Laury Zbiór utworów Francesco Petrarki dzieli się na dwie części. Pierwsza to liryki na cześć Madonny Laury żywej, druga — na cześć Madonny Laury umarłej. W pierwszych sonetach podmiot liryczny opisuje wygląd ukochanej, moment, kiedy po raz pierwszy ją spotkał. Podmiot liryczny sakralizuje ukochaną. Jest to jednak miłość niespełniona, która ma przeciwko sobie “los i ludzi” Podmiot liryczny skupia się więc na analizie własnych uczuć. Każdy sonet ma podobną budowę. Początek utworu ma charakter opisowy, natomiast w dalszej części pojawiają się refleksje na temat istoty samej miłości. Warto wiedzieć, że tytułową Laurę poeta spotkał naprawdę. Było to jednak przelotne spotkanie, a adresatka sonetów była kobietą zamężną. Nie zmienia to jednak faktu, że Petrarkę uważa się twórcę języka miłości w poezji. Co więcej — dzięki jego utworom sonet stał się bardzo popularnym gatunkiem literackim. Warto więc do matury przypomnieć sobie budowę sonetu oraz jego najważniejsze cechy. Cierpienia młodego Wertera Miłość jest dla Wertera sensem życia, bohater nie potrafi myśleć o niczym innym. Gloryfikuje swoją ukochaną. W liście do przyjaciela pisze nawet: Nie znam już innej modlitwy jak do niej […] wszystko dookoła widzę tylko w związku z nią. Choć bohater przeżywa krótkie chwile szczęścia, miłość jest dla niego głównie źródłem cierpienia. Lotta jest bowiem zaręczona i wkrótce wychodzi za mąż. Warto pamiętać, że motyw nieszczęśliwej miłości jest charakterystyczny dla romantyzmu. Odnajdziemy go również w wierszu Adama Mickiewicza Do M. W innym utworze tego poety — Konrad Wallenrod pojawia się natomiast inny rodzaj miłości, a mianowicie miłość do ojczyzny. Lalka Stanisław Wokulski to człowiek, który posiada zarówno cechy romantyka (niespełniona miłość), jak i pozytywisty (kult rozumu, praca u podstaw). Wokulski zakochuje się w próżnej pannie z wyższych sfer, która gardzi jego uczuciem. Mężczyzna jednak podporządkuje wszystkie swoje działania miłości do Izabeli Łęckiej. Nieodwzajemniona miłość stopniowo go niszczy i prowadzi do zguby. Lubię, kiedy kobieta Wiersz Kazimierza Przerwy-Tetmajera, przedstawiciela Młodej Polski to jeden z najbardziej śmiałych erotyków tamtej epoki. Podmiot liryczny pozornie skupia się na doznaniach kobiety w czasie aktu miłosnego. Podmiot liryczny opisuje go jednak z własnej perspektywy. Nie ma tu miejsca na miłość duchową i jej sakralizację. W grę wchodzą tylko zmysłowe doznania i czerpana z nich przyjemność: Lubię, kiedy ją rozkosz i żądza oniemi, Gdy wpija się w ramiona palcami drżącemi, Gdy krótkim, urywanym oddycha oddechem, I oddaje się cała z mdlejącym uśmiechem. Motyw miłości w literaturze — co jeszcze warto powtórzyć Pieśń o Rolandzie —motyw bezgranicznej miłość do Boga, Kwiatki świętego Franciszka — motywbezinteresownej miłość do bliźnich i “braci mniejszych”, Romeo i Julia — motyw nieszczęśliwej miłości, Twórczość Franciszka Karpińskiego, sielanka Laura i Filon, w której bohater wystawia swoją ukochaną na próbę, Giaur — wierność religii a miłość do ukochanej, Nad Niemnem — miłość w obliczu różnic klasowych (Jan i Cecylia), miłość do ojczyzny, Zbrodnia i kara — miłość, która ma moc odkupienia (Raskolnikow i Sonia), Potop — miłość spełniona (Kmicic i Oleńka), przemiana głównego bohatera, W malinowym chruśniaku — erotyka, związek aktu miłosnego z naturą i ludowością. Piotr Tomkowski2021-02-18T20:30:17+01:00 Podobne wpisy Strona wykorzystuje pliki cookies, by działać prawidłowo oraz do celów analitycznych, reklamowych i społecznościowych. OK, Rozumiem Privacy Overview This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are as essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience. Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Jesteś w: Motyw miłości Pisarz zasygnalizował w utworze problem cierpień ludzi w małżeństwie bez miłości. Niespełnieni w związku się rodzice Klary, nieszczęście jest również udziałem Radosta i Dobrójskiej – rozdzielonych w młodości poprzez decyzję rodziców. Cierpieliby również Gustaw i Aniela, gdyby nie pojawiło się między nimi uczucie. Choć dzieło nie jest tragiczną historią, to jednak nakreśla negatywne konsekwencje praw w czasach, gdy o przyszłości ludzi nie decydowali oni sami, lecz rodzice i stosunki społeczno-majątkowe. „Pan Tadeusz” Adama Mickiewicza Wątek miłosny jest najważniejszy i najbardziej znaczący w dziele, zaznaczający się wyraźnie we wszystkich księgach. Zarzewiem konfliktu między rodami była miłość Jacka Soplicy do Ewy Horeszkówny. Zakończona nieszczęśliwie i nigdy niespełniona doprowadza Jacka do zbrodni, a w następstwie do przywdziana habitu bernardyna. Najważniejsza miłość w dziele to jednak rodzące się uczucie między potomkami Ewy i Jacka, Zosią i Tadeuszem, mające tym szczęśliwy finał i kończące spór między rodzinami. W Panu Tadeuszu mamy miłość szczęśliwą, która jest swoistym dopełnieniem burzliwej i nieszczęśliwej miłości Jacka i Ewy. Po wielu latach ich dzieci zakochują się w sobie i doprowadzają tym samym do pogodzenia zwaśnionych rodów, niczym szekspirowska para Romeo i Julia. Jednak w tym przypadku nie ma samobójczej śmierci kochanków. Para staje na ślubnym kobiercu. Miłość Tadeusza i Zosi zaskakuje szczerością i prawdziwością uczuć, oboje nawzajem się uzupełniają i rozumieją. Jako para mogą stanowić wzorzec miłości 1 2 3 4 5 6 7
Przedstawione zostały motywy młodości jako siły sprawczej, W polskiej literaturze, szczególnie tej z okresu romantyzmu, zmitologizowana. Motyw klasyczny, odnoszący się do nadprzyrodzonej siły kierującej życiem. Walka ze swoimi słabościami literaturze. W tym artykule spróbujemy rzucić nieco światła na wewnętrzną walkę ludzkiej2 listopada 2021 Na przestrzeni wieków, w poszczególnych epokach, królowały określone motywy literackie. Do najpopularniejszych należą, między innymi: motyw samotności, ponieważ samo uczucie ma bardzo uniwersalny i ponadczasowy charakter, motyw matki, dziecka, podróży czy motyw władzy. Jednak zdecydowanie, jednym z najczęściej wykorzystywanych motywów, jest oczywiście miłość. Dlaczego? Przede wszystkim z uwagi na fakt, że miłość towarzyszy człowiekowi właściwie od zarania dziejów i dla większości osób to zdecydowanie podstawowa wartość, mająca wpływ na różne sfery życia. Perypetie miłosne najsłynniejszych kochanków rozgrzewają do czerwoności umysły kolejnych czytelników i na stałe zapisują się w literackim kanonie, a wiele osób szuka w nich odniesienia do własnych losów. W tym artykule wymienimy najważniejsze przykłady zastosowania motywu miłości w literaturze i zastanowimy się nad tym, w jaki sposób jest on przedstawiany. Zobacz także: na czym polega motyw śmierci w literaturze? Jaka jest podstawowa definicja miłości w literaturze? Przykłady wykorzystania motywu miłości w literaturze można mnożyć. To zdecydowanie jeden z najczęściej podejmowanych tematów, ponieważ w mniejszym lub większym stopniu ma znaczenie dla większości osób. Definicja uczucia, jakim jest miłość to jednak kwestia w dużej mierze uzależniona od tego, w jaki sposób postrzegał ją autor i jaką problematykę chciał poruszyć w swoim utworze. Co to oznacza w praktyce? Powstałe na przestrzeni wieków książki, zwłaszcza w okresie romantyzmu, często opisują miłość jako destrukcyjne, wyniszczające uczucie, któremu jednostka podporządkowuje wszystko inne, ale równie chętnie przedstawianym motywem literackim jest miłość codzienna, dojrzała, która wymaga odpowiedniego pielęgnowania. Innymi słowy, obrazów miłości jest bardzo dużo, a sposób jej definiowania w literaturze to kwestia wysoce indywidualna, o czym będzie można się przekonać za chwilę, zapoznając się z naszym zestawieniem słynnych historii miłosnych. Przykłady zastosowania motywu miłości w literaturze Motyw miłości w literaturze przewija się przez kolejne epoki literackie, od Biblii (na przykład „Pieśń nad pieśniami”) przez kolejne mity greckie (mit o Orfeuszu i Eurydyce), po utwory średniowieczne (legenda o Tristanie i Izoldzie). W jakich jeszcze literackich historiach znajdziesz opisy miłości rodzącej się pomiędzy dwojgiem ludzi? Aragorn i Arwena. Człowiek i półelfka z trylogii „Władca Pierścieni” J. R. R. Tolkiena. Arwena, jako półelfka była nieśmiertelna, ale daru wiecznego życia wyrzekła się z miłości do człowieka – Strażnika Północy i późniejszego króla Arnoru i Gondoru. Romeo i Julia. Tej pary nie trzeba chyba nikomu przedstawiać. Romeo i Julia to postacie najsłynniejszego dramatu Szekspira. Dwoje młodych ludzi pochodzących ze zwaśnionych rodów zakochuje się w sobie bez pamięci, co uruchamia lawinę zdarzeń prowadzącą do śmierci zakochanych. Romeo i Julia stali się symbolami gorącej miłości, której nic nie pokona, a ich losy okazywały się na przestrzeni wieków inspiracją dla kolejnych twórców. Barbara i Bogumił Niechcicowie. „Noce i dnie” to jedna z najbardziej znanych powieści Marii Dąbrowskiej, opisująca losy małżeństwa Barbary i Bogumiła, ich życie codzienne, troski i radości, a w tle również perypetie ówczesnego społeczeństwa. Małżonkowie bardzo się od siebie różnią, a postawę Barbary naznaczyła w dużej mierze nieszczęśliwa miłość do pana Tolibowskiego. Lizzy Bennet i pan Darcy. „Duma i uprzedzenie” Jane Austen to powieść obyczajowa, która jednocześnie nie jest pozbawiona humoru. Największym zmartwieniem pani Bennet jest wydanie za mąż pięciu jej córek. Fabuła powieści skupia się na osobie Lizzy, drugiej w kolejności córki, błyskotliwej młodej dziewczyny, która poznaje zdystansowanego pana Darcy’ego. Katarzyna i Heathcliff. Heathcliff został przygarnięty przez ojca Katarzyny. Z czasem pomiędzy młodymi ludźmi rodzi się uczucie, ale Katarzyna mimo to decyduje się na małżeństwo z innym mężczyzną, o odpowiedniej pozycji społecznej i majątkowej. Nieszczęśliwa miłość okazuje się dla obojga brzemienna w skutkach. Powieść ma niesamowity gotycki klimat, dlatego zdecydowanie może przypaść do gustu miłośnikom mrocznych, tajemniczych historii. Zobacz także: jak wykorzystywany jest motyw domu w literaturze? Motyw miłości w lekturach szkolnych Miłość pojawia się również w lekturach szkolnych, czyli utworach literackich, które na stałe zapisały się w kanonie kultury polskiej. Wśród lektur z motywem miłości należy wymienić takie tytuły, jak: „Madame” Antoniego Libery, „Mistrza i Małgorzatę” Michaiła Bułhakowa czy „Dziady” i „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza. Gdzie jeszcze znajdziesz motywy miłości w lekturach? Stanisław Wokulski i Izabela Łęcka. Jedna z najsłynniejszych historii o nieszczęśliwej miłości w polskiej literaturze. Stanisław Wokulski, dysponujący dużym majątkiem kupiec, przedsiębiorczy i inteligentny mężczyzna zakochuje się w kobiecie spoza jego strefy – arystokratce Izabeli Łęckiej, która ostatecznie przyjmuje jego oświadczyny z powodów finansowych. Miłość jest motorem napędowym decyzji podejmowanych przez Wokulskiego, ale jednocześnie staje się dla niego źródłem cierpień. Warto zaznaczyć, że „Lalka” należy do grupy najważniejszych lektur, w których występuje motyw nieszczęśliwej miłości. Ligia i Winicjusz. „Quo vadis” Henryka Sienkiewicza to zdecydowanie jedna z najsłynniejszych polskich powieści, które cieszy się dużą popularnością również poza granicami kraju. Winicjusz to młody patrycjusz, który przypadkowo poznaje Ligię, chrześcijankę. Mężczyzna chce ją sprowadzić do swojego domu, ale w drodze dziewczyna ucieka. Winicjusz rozpoczyna jej poszukiwania, w czym pomaga mu wuj, Petroniusz, przyjaciel rzymskiego władcy – Nerona. Ostatecznie Winicjusz dowiaduje się, że Ligia wyznaje wiarę chrześcijańską i przechodzi wewnętrzną metamorfozę. Na przeszkodzie uczuciu tych dwojga staje jednak tragiczne wydarzenie, jakim jest pożar Rzymu. Justyna Orzelska i Jan Bohatyrowicz. Pozytywistyczna powieść Elizy Orzeszkowej „Nad Niemnem” to przede wszystkim pochwała pracy i życia w zgodzie z przyrodą. Justyna Orzelska jest szlachcianką, ale z powodu braku pieniędzy, żyje pod dachem krewnych – Korczyńskich. Ma za sobą nieudany związek, a jej dotychczasowe życie nie jest dla niej satysfakcjonujące, do momentu, w którym dziewczyna poznaje Jana Bohatyrowicza, mieszkańca lokalnego zaścianka, z którym się zaręcza, pomimo różnic społecznych. Miłość tragiczna w literaturze Nieszczęśliwa miłość w literaturze to równie często występujący motyw, jak opowieści o spełnionym uczuciu, w którym wszyscy „żyli długo i szczęśliwie”. Dlaczego? Motyw miłości niespełnionej, trudnej fascynuje oraz rozgrzewa wyobraźnie. Anna Karenina i Aleksy Wroński. „Anna Karenina” to jedna z najważniejszych powieści w dorobku literackim Lwa Tołstoja, opowiadająca o losach tytułowej Anny, przedstawicielki rosyjskiej arystokracji, która wdaje się w romans z Aleksym Wrońskim i decyduje się odejść od męża. Para żyje ze sobą w związku, co oznacza dla Anny trudny do zniesienia ostracyzm społeczny. Powieść jest nie tylko historią o nieszczęśliwej, brzemiennej w skutkach miłości, ale przede wszystkim stanowi studium ówczesnego społeczeństwa, ponieważ konsekwencje zakazanego związku poniosła głównie Anna. Werter i Lota. „Cierpienia młodego Wertera” Goethego to powieść epistolarna, opisująca nieszczęśliwe uczucie Wertera do Lotty, które doprowadza go do samobójczej śmierci. Utwór stał się bardzo dużą inspiracją dla pisarzy epoki romantyzmu. Bohun i Helena. Jan Skrzetuski i Helena Kurcewiczówna to jedna z najsłynniejszych par polskiej literatury, ale równie duże emocje u czytelników wzbudzała i nadal wzbudza postać Bohuna, młodego watażki zakochanego w Helenie, który jest gotowy na wszystko, byleby tylko zdobyć serce dziewczyny. Szukając w literaturze nieodwzajemnionej miłości, zdecydowanie warto sięgnąć po ostatnią część sienkiewiczowskiej trylogii. Również warte przeczytania Sprzedaj książki Wypłaciliśmy już 14 762 004 zł za sprzedane książki w Polecamy sprawdzić -95% zł dobry zł jak nowa zł dobry zł widoczne ślady używania -73% zł jak nowa zł jak nowa zł dobry zł widoczne ślady używania -65% zł jak nowa zł jak nowa zł nowa Korzystaj wygodnie z naszej aplikacji
Motyw nieszczęśliwej miłości w tym filmie to silne uczucie, jakim darzy mężczyzna kobietę oraz ich rozstania. Moulin Rouge, reż. Baz Luhrmann. To opowieść o nieszczęśliwej miłości pięknej tancerki z nocnego klubu i ubogiego poety, zafascynowanego życiem paryskiej dekadencji.
Nieszczęśliwa miłość jest czymś, co niezmiennie fascynuje artystów. Miłość szczęśliwa, spełniona wydaje się czymś banalnym. Bajkowa fraza „i żyli długo i szczęśliwie” nie oferuje gorących emocji, napięcia i konfliktu – a tym przecież żywi się literatura. Do bodaj najsłynniejszych tego typu dzieł zalicza się „Romeo i Julia” Williama Szekspira. Utwór ten uznawany bywa za wręcz wzorcowy przykład ujęcia gorącej miłości, będącej przy tym miłością tragiczną. Julia i Romeo, młoda para zakochanych, wywodzą się z dwóch zwalczających się rodzin. Familie Montekich i Kapuletich pozostają w nieustannym sporze, a w renesansowej Italii takie vendetty uchodzą za świętość. Mimo to miłość przekracza waśń rodową – para za wszelką cenę stara się być razem i bierze potajemny ślub. Jednak na skutek nieszczęśliwych zbiegów okoliczności Romeo bierze Julię za martwą i popełnia samobójstwo. Kobieta, gdy budzi się z czegoś, co nie było śmiercią, a spowodowanym miksturą transem, widzi martwego ukochanego i również odbiera sobie życie. Rody godzą się ze sobą, dostrzegając, że ich spory wiodły do zagłady młodych – jednak ich śmierci nie da się cofnąć. Tragizm losów Romea i Julii polega na tym, że miłość rozgrywa się miedzy osobami związanymi konwenansami społecznymi i obyczajowymi. Nieco inaczej wygląda sprawa z bohaterami „Świtezianki” Adama Mickiewicza. Tam młody myśliwy spotyka się z tajemniczą kobietą. Poprzysięga jej miłość, zdając sobie sprawę, że za niewierność czekają go straszne kary. Dochowaj, strzelcze, to moja rada:Bo kto przysięgę naruszy,Ach, biada jemu, za życia biada!I biada jego złej duszy! Kobieta postawia przetestować ukochanego i udaje się doń pod inną postacią (najprawdopodobniej jest bowiem leśną nimfą). Na jej widok Zapomniał strzelec o swej dziewczynie. Za tę zdradę czeka go przyobiecana kara – zostaje na tysiąc lat zaklęty w drzewo. Zdradzona kobieta wydaje się również cierpieć. Chociaż bowiem „pląsa po srebrnym jeziorze” to jest „znikomym cieniem”, podobnie jak strzelec. Niewierność jednego z kochanków doprowadza do nieszczęścia obojga. Kolejną wreszcie nieszczęśliwą miłość znaleźć można w „Syzyfowych pracach” Stefana Żeromskiego. Młodzieńczą fascynacją głównego bohatera powieści, Marcina Borowicza, jest niejaka „Biruta” (Anna Stogowska). Obserwujemy powolne rodzenie się miłości między tą parą. Ich uczucie zostaje jednak brutalnie przerwane – ojciec dziewczyny zostaje zmuszony z powodów zawodowych do wyjazdu w głąb Rosji. Marcin traci wszelką nadzieję na dalsze widywanie się z ukochaną. Nieszczęśliwe miłości są częstym tematem literatury i sztuki. Powodem tego typu tragedii może być fakt osadzenia ukochanych w niesprzyjających warunkach społecznych lub gospodarczych („Romeo i Julia”, „Syzyfowe Prace”), niewierność jednego z kochanków („Świtezianka”) lub zwykły zbieg nieszczęśliwych przypadków (obraz Johna Millaisa „Ofelia”, odwołujący się do „Hamleta” Szekspira). Pewne jest jedno – nieszczęśliwa miłość przynosi cierpienia, a cierpienie od zawsze inspiruje artystów. Rozwiń więcej„Konrad Wallenrod” to poetycka powieść autorstwa Adama Mickiewicza, która po raz pierwszy wydana została w roku 1828, czyli w czasach epoki romantyzmu, Był to okres, w którym w literaturze szczególnie chętnie i często wykorzystywano motyw miłości - zarówno tej romantycznej, której obiektem była inna osoba, jak i do ojczyzny.
Jesteś w: Motyw miłości „Antygona” Sofoklesa Miłość ukazaną w „Antygonie” można rozpatrywać dwojako: jako wszechpotężne uczucie będące motorem działań bohaterów, ale jednocześnie prowadzące do ich zguby. Zarówno Antygona, jak i Hajmon kochali tak silnie, że postanowili ponieść ofiarę ze swojego życia, choć każde w innym rozumieniu: „Miłości – ni bóg nie ujdzie przed twoim nawałem” Hajmon nie wyobrażał sobie dalszego życia bez ukochanej i tak jak ona popełnił samobójstwo. Antygona kierowała się sercem (miłością do brata) i nie mogła postąpić wbrew temu, co czuła. Godziłoby to w jej system wartości i przeczyło sumieniu.„Dzieje Tristana i Izoldy” W utworze mamy przykład jednego z najbardziej dramatycznych trójkątów miłosnych, skutków miłości zrodzonej z magii, przeklętej, fatalnej. Tragiczny skutek pomyłki - wypicia napoju miłosnego - zmienia wzorowego rycerza w wiarołomcę i grzesznika, a dobrze wychowaną potomkinię królów w zwykłą cudzołożnicę, wykorzystującą spryt i podstęp w dążeniu do spełnienia. „Romeo i Julia” Williama Szekspira Historia Romea i Julii, jest chyba, prócz ich średniowiecznych przodków – Tristana i Izoldy, jedną z najbardziej znanych opowieści o nieszczęśliwej miłości „od pierwszego wejrzenia”, niezważającej na przeciwności losu, lecz walczącej o spełnienie. „Cierpienia młodego Wertera” Goethego Miłość między Lottą a Werterem jest uczuciem, które od pierwszej chwili nie może mieć szczęśliwego zakończenia. Dziewczyna jest zaręczona z innym mężczyzną i pozostaje mu wierna. Uczucie całkowicie wypełnia serce młodzieńca i zmienia jego świat. Z czasem staje się dla niego obsesją i destrukcyjnie wpływa na jego psychikę. Nękany niemożnością spełnienia swoich pragnień, dokonuje tragicznego wyboru – popełnia samobójstwo. Lotta dopiero w obliczu zakończenia znajomości z Werterem, rozumie ile znaczy jego obecność w jej życiu. Decyduje się jednak zrezygnować z tych uczuć dla dobra małżeństwa z Albertem, którego szanuje i 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 aBYy.motyw nieszczęśliwej miłości w literaturze
